Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci

To wyjątkowy czas – czas zadumy i refleksji nad kruchością życia, nad przemijaniem. Wszystkich Świętych to dzień o niepowtarzalnym nastroju, który wzbudza w nas tęsknotę za tymi, którzy odeszli.

„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci”

 Wisława Szymborska

1 listopada – Wszystkich Świętych. Tego dnia idziemy na cmentarze, odwiedzamy groby zmarłych, składamy kwiaty i zapalamy znicze, modlimy się i wspominamy najbliższych, których już nie ma z nami. To wyjątkowy czas – czas zadumy i refleksji nad kruchością życia, nad przemijaniem. Wszystkich Świętych to dzień o niepowtarzalnym nastroju, który wzbudza w nas tęsknotę za tymi, którzy odeszli.

Dawniej wierzono, że w Święto Zmarłych zmarli wracają do świata żywych, a ich dusze odczuwają głód, pragnienie, tęsknotę. Ich pragnienia należało zaspokoić.

Zwyczajów związanych z dniem Wszystkich Świętych jest wiele:

1. Otaczanie czcią żebraków siedzących przed kościołami i cmentarzami. Gospodynie wypiekały specjalne chlebki – tyle, ile rodzina posiadała zmarłych, a następnie rozdawała je żebrakom. Jeden chlebek dawano księdzu, by modlił się za dusze zmarłych, o których nikt nie pamięta.

2. Uchylanie drzwi, aby dusze przyjaciół i rodziny mogły wejść do domu i spędzić czas z bliskimi.

3. Palenie ognisk. Na początku palono ogniska na rozstajach dróg, aby wskazać zmarłym drogę do domu. Później zaczęto zapalać ogień w obejściach i na cmentarzach. Tak zapoczątkowano zwyczaj zapalania zniczy na grobach.

4. Karmienie zmarłych. Uroczystości „dziadów” odbywały się w kaplicach lub na cmentarzach. Na grobach stawiano chleb, miód i kaszę, a stoły zastawiano jedzeniem, śpiewano i wywoływano dusze zmarłych.

5. Zakaz palenia ognia w piecu. Miał na celu uniknięcie poparzenia zmarłej duszy lub odcięcia drogi osobie zmarłej, która wydostawała się z domu przez komin. Zabronione także było klepanie masła, ugniatanie kapusty, przędzenie i tkanie, spluwanie, głośne rozmowy przy stołach, nagłe wstawanie, sprzątanie na stole po wieczerzy. Nie można było również wylewać wody po zmywaniu naczyń za okno, aby nie oblać duszy.

Dzisiaj najbardziej znany zwyczaj to palenie zniczy oraz składanie kwiatów oraz modlitwa za zmarłych. Mniej znane jest zaopiekowanie się opuszczonym grobem. Zachęcamy do znalezienia takiego grobu, na naszych cmentarzach i zadbanie o niego.

Nieważne, jaka wiarę wyznajemy. Ważna jest pamięć o bliskich zmarłych. Zaszczepmy w dzieciach zwyczaj pamiętania i przekazywania wiedzy o zmarłych kolejnym pokoleniom.

Źródło: solec-zdroj.pl